موضوع اشتغال و مقابله با بیکاری یکی از مسائل کلیدی و حساس کشور در شرایط کنونی است. تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی از فرصت‌هایی که همه‌ساله در بازار کار ایجاد می‌شود، پیشی گرفته و این موضوع به چالشی بزرگ برای سیاست‌گذاران و مجریان امور اقتصادی کشور تبدیل شده است. طبیعتا جوانان تحصیل‌کرده انتظارات زیادی از شغل آینده خود دارند و از طرفی نیز ناکامی در دستیابی به آن، عوارض و تبعات روانی و اجتماعی پرشماری را موجب می‌شود. خوشبختانه در سالهای اخیر کسب‌وکارهای جدیدی در فضای مجازی شکل گرفته است که ضمن ایجاد ارزش‌افزوده برای اقتصاد کشور، جوانان زیادی را نیز مشغول به کار کرده است. کسب‌وکارهایی که بقا و رشدشان نیازمند حمایت‌های مادی و معنوی دولت، نهادها و ارگان‌های عمومی یا وابسته به دولت است. در این زمینه سازمان تامین‌اجتماعی نیز به سهم خود قدم‌هایی برداشته و در آینده نیز با سرویس‌ها و خدماتی که به صاحبان و شاغلان استارت‌آپی و دیگر کسب‌وکارهای اینترنتی ارائه می‌کند، در رشد و بالندگی آنها نقش خود را ایفا خواهد کرد. این حمایت‌ها که شامل مواردی مانند عدم اعمال ضریب حق‌بیمه قرارداد تحت ضوابط خاص و ایجاد شعبه‌های تخصصی برای انجام کل امور بیمه‌ای شرکت‌های دانش‌بنیان و... است، در نتیجه تعامل و گفت‌و‌گوی چندجانبه با متولیان مشاغل حوزه فضای مجازی از جمله وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات، توجه ویژه وزیر تعاون، کار و رفاه‌اجتماعی، معاونت علمی و فن‌آوری ریاست‌جمهوری و... به دست آمده و هدف آن تسهیل کسب‌وکارها و به حداقل رساندن مشکلات فعالان این عرصه است. روشن است که کارگاه‌ها و بنگاه‌های زیادی با سازمان تامین‌اجتماعی ارتباط دارند و طیف گسترده و متنوعی از کارفرمایان و بیمه‌شدگان و مستمری‌بگیران امروز و آینده خود را وابسته به این سازمان می‌بینند. با این نگاه، سازمان تامین‌اجتماعی نیز می‌کوشد با حمایت حداکثری از کسب‌وکارها و برداشتن موانع از سر راه آنها، وظایف و مسئولیت اقتصادی و اجتماعی خود را انجام دهد و به تعبیری مسیر پوشش گسترده بیمه‌ای را صاف کند. واقعیت این است که استارت‌آپ‌ها به قوانین و ساختارهای اداری و اجرایی متفاوتی نیاز دارند و سازمان تامین‌اجتماعی نیز با علم به این موضوع، با همکاری مرکز ملی فضای مجازی چندین گام اساسی در جهت برنامه‌ریزی، راهبری و نظارت بر مسائل بیمه‌ای شاغلان کسب‌وکارهای فضای مجازی برداشته و با ملاحظاتی، آنها را زیرپوشش می‌برد. نخست آنکه با استناد به ماده ٧ قانون تامین‌اجتماعی و به‌منظور تعمیم و گسترش پوشش بیمه‌ای، آن دسته از فعالان کسب‌وکارهای مجازی که از مقررات حمایتی خاصی برخوردار نیستند، فارغ از اینکه در چه محلی مشغول به کار هستند، در صورت نداشتن کد کارگاه بیمه‌ای، صرفا با ارائه معرفی‌نامه از مجمع ذی‌صلاح آنها و پرداخت حق‌بیمه حِرف و مشاغل آزاد، از پوشش بیمه‌ای برخوردار می‌شوند. با این حال یکی از مشکلات سازمان تامین‌اجتماعی در این‌باره تعدد متولی‌های کسب‌وکارهای نوین است که اعلام کرده‌ایم سازمان تامین‌اجتماعی مسئولیت شناسایی افراد فعال در حوزه استارت‌آپ‌ها به‌خصوص فری‌لنسرها را ندارد. طبق تفاهم‌نامه‌ای که با مرکز ملی فضای مجازی داشته‌ایم، مقرر شده مسئولیت تایید و معرفی افراد با این مرکز باشد و سازمان تامین‌اجتماعی مرکز ملی فضای مجازی را به‌عنوان مجمع امور صنفی استارت‌آپ‌ها بپذیرد. همچنین با توجه به پراکندگی کارگاه‌های فعال در زمینه کسب‌وکارهای نوین، مقررشده در دو شعبه ویژه تمامی مسائل و موضوعات بیمه‌ای واحدها در نظر گرفته شود و در مراکز استان‌ها نیز با توافق تامین‌اجتماعی و متولی این کسب‌وکارها، شعبه‌ای ویژه دایر شود. انتظار این است که با اجرایی‌شدن این تفاهم‌نامه بسیاری از استارت‌آپ‌ها از حمایت‌های بیمه‌ای برخوردار شوند و این کسب‌وکارها به جایگاه واقعی خود دست یابند.
منبع: هفته نامه آتیه نو شماره ١٥٧
